Yokluğunda anladım
Her akşam dört duvar altında kaldı yüreğim,
Kederleri soludum ben yokluğunda nefes diye. Cezamı kessinler diye ; Ölümü uykusundan uyandırdım. Tanrıları kızdırdım, insanları bıktırdım. Meğer en büyük cezaymış gidişin, Yokluğunda anladım. |