MAVİLER YOK OLMUŞTU UFUKTA
Çaresiz akşamlarda kelepçelediler ellerimi
Yaşamak istediğim bu hayatta Önüme dizi dizi setler çekildi Şarkılar sa yine yaralar açıyor içime Akşam çöküyordu gurbetime Gökyüzünün mavilerinden Sağnaklar dökülüyor içime durmuyor Şakaklarımda susmayan zonklamalar Bu gün yine koşuyor ayaklarım Oysa uyumak istiyor gözlerim Bir gurbetçi deniliyor nedense adıma Ben gurbeti, gurbet beni sevemedi hiç Şu şarkılarsa vurdu beni en ince yerimden Vedalar bıraktığım şehirde kaldı İşte yine bitti koşmalarım caddelerde Yorgun argın dizlerimde Akşam oluyordu Maviler yok olmuştu ufukta Siyaha boyadılar renkli akşamlarımı İçimde susmayan türküler söylüyordu Ayrılık ! Titrek mum ışıklarında ; yüreğimdeki ayrılıkla Uzaklara gözyaşı dolu mektuplar yazıyordum Uzaklarda seni düşünüyordum ellerimde saçlarım Kızıyordum şu gelmeyen telefonlara Bir de mektuplara, pembe zarflarlarda Oysa içim, açılmayan gurbet mektuplarıydı Kızıyordum akşamlara Yorgun uykular gözlerimi yakıyordu En karanlığındaydım çaresizliğin Prangalar bağlamıştı ayaklarımı Çıkamıyordum Günay Koçak 19. 11. 2023 |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler..