9.ayda yürümüşüm. Yürüdüğümden 5 yaşına kadar anımsadıklarım.

ANNEMİN BENİ İLK ÖPÜĞÜ YER

Şu gördüğün virane olmuş ev,
Benim belenip kundaklandığı yer…
Şu çağlık benim banyo yaptırılıp,
Annenin beni ilk öptüğü yer…

Şu köşede ben babamdan ilk tokadı yedim…
Aynı yerde ne vuruyorsun annesini öptüğüm dedim…
Şu eşiğe çarpıp, parmak acısını tattım.
Güvercinim elimden giderken, ağladım…


Şu duvarın siyecin de kalbur asılıydı…
Altındaki el dokuma çul;
Duvardaki İpek halıydı,
Annemin seccadesi keçi kılı dokumaydı,
Patates torba da, soğan örülüp asılırdı ora koşmadaydı…
Mısır koçanları bir köşeye yığılırdı,
Çıkardım üstüne batardı ayağıma koçanları, kaydırırdı,
Buğday haral da yada kuyudaydı,
Un çuvalları ağaçtan yapılan sekiye yayılmıştı,
Her şey kış uykusunda bahara kadar uyumaktaydı…

Seki de uyurken uyandım babam kızıyordu
Devlet kimse “zorda” diyordu…
Annem mi sebep diye düşünürdüm ki,
Sonradan annem dedi devlet babaymış…

Tam eşikten zar zor geçerken bir anda;
Abim bastı bacağıma ağlattı beni o anda
Derdimi anlatamayıp neden ağlıyorsun diye tokadı yedim,
Bu dünyanın da, herkesin de sülalesini dedim…
Bu evden çıkardım sağda iğde ağaçları,
Yanında kara kovan bal arıları,
Abim kovana değnek vurup kaçardı,
Tüm arılar beni sokar ağlatırlardı…
Elimde elek yuvarlardım dereden
Birgün kaçtı elimde ki, elek tepeden

Yedik sırtımızdan anne yumruğu,
Ablam getirdi eleği diye, o yumuşcu olmuştu…
Evimizin çatısı yoktu topraktı,
Tepesine tuz atan babam gider gelir loğlardı,
Loğ gidip gelirken evden toprak yağardı,
Dedem elimden tutardı da; benden çok babama bakardı…



Annem ilk kez burada dedi senin milletin ‘’Türk’’!
Asil olmayan uluslardan kaç ve ürk…
Havalar soğudu, sırtta olmadı montlu kürk.
Yozgat Ilısu çok ayaz, ocağın başına diz üştü çök…


Çocuklarım nede torunlarım doğmadı bu evde…
Bir karım oldu o da görmedi beni bu evde…
Dedim ona sen hele bizim köyü bir sevde;
Dedi ‘’yaşaması çok zordur, çetindir kışı yaşanmaz bu köyde’’

Bana bu evde namus, dürüstlük insanlık verildi,
Namussuzlar her zaman kayıp eder denildi…
Okula gitmezdim ablam abim giderdi benim vaktim de geldi;
Öğretmen durduk yerden bizi çok ama çok gererdi…

Ben bu evde çok güzel ve kana kana yaşadım…
Gerçekten her şeyin iyisine kana kana kandım,
İlk evden çıkışım okulaydı keşke gitmeseydim aldandım!
Okulda her sene bildiğim derslerden bütünlemeye kaldım…

Gün geldi çıktık o aziz yuvadan tümümüz,
Nereye gideceğimizi bilmeden gurbete döndü yönümüz,
Acı söz duymadığımız yuvada kimseye olmadı acı sözümüz,
O yurtta kalan kökümüz lütfen örenlerimizi seviniz…

30 Temmuz 2021 Ilısu- Sarıkaya/ YOZGAT