SENSİZLİĞİ DİBİNE KADAR YAŞIYORUM
Yaşıyorum ama,korkularım yalnız bırakmıyor
Sensizliği dibine kadar yaşıyorum Tutuluyor dilim kendi sana anlatamıyorum Yoğunlaşıyor endişelerim her gece, susuyorum Beyaz bayrak açsam da yokluğuna Olumsuzluklara yine de göğüs geriyorum Hep zorluklar içinde geçiyor hayatım… Mutluluk uzak oldu, bir türlü yıldızım barışmadı Ama yinede kendim yarattım mutluluğu Tek başıma savundum kendi değerlerimi Akşamın alaca karanlığı çökünce etrafımda Yarın güneş doğacak mı diye düşünüyordum Her geçen gün anlamını yitiriyordu tek başına Kimsesizlik miydi yalnızlık adlandıramıyordum Güne geceyi sığdıramadıramıyordum İhtiyaç duymadım birinin sözüne Eleştiriye açık olsam da Yine de bir giz vardı gönül evimde Dilimden dökülürken adın,titriyorum Sıcaklığın iliklerime işlediği halde Hayalinle yudumluyorum kadehimi Anlamsız şarkılar çınlıyor kulaklarımda Hayatın dikenli yollarında yürüyorum Sen varmışsın gibi yanımda Tutunmaya çalışıyorum ayakta durmaya Her şey eski tadında değil artık Hep bir endişe var yüreğimde Resetlemeye kalksamda kendimi Olmuyor,bir köşesinden çıkyorsun karşıma Bir türlü seni silemiyorum hayatımdan YEŞİLIRMAK |
Kutlarım sizi yürekten değerli üstadım.
Yüreğinize emeğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar.