Sırf Kendimim Diye
Sessizliğimin içinde
Haksızlığa uğruyorum Her gün, her yıl, her saniye Dışlanıyorum ruhlardan İnsanlardan uzaklaşıyorum Üzüyorlar beni Sıradan algıları yüzünden Kendimi bulamıyorum Sırf konuşmuyorum diye Duygusallığımın içinde Anlaşılmaz oluyorum Her yerde, her ruhta, her şeyde Farklılaşıyorum akıllarda Herkesten yalnızlaşıyorum Kırıyorlar beni Empatisiz kalpleri yüzünden Kendimi bilemiyorum Sırf hassasım diye Gözyaşlarımın içinde Yalnızlığa sarılıyorum Her akşam, her gece, her karanlıkta Sevmiyorlar beni Sevgiden, destekten uzağım Yanımda olmuyorlar benim İçekapanık oluşum yüzünden Kendimi göremiyorum Sırf farklıyım diye, sırf kendimim diye |