SEN SUSTUN
Neden sustun bimem
Düş güllerin mi soldu Tenin mi sarardı bimem Ay güldü yıldız güldü Sen gökyüzüne bakıp sustun Gün giderken ufuktan Günü karşılamaya yavaştan Dudakların gülümsedi gökyüzüne Duyguların döküldü gül tacı misali gönlüme Gönlüm güldü o anda sen sustun Gönlümde düşler çiçek açtı bakışında Uçuşurken sevdalar sol yanımın atışında Tenim titredi sanki zemheri kışında Gönlümğn güldüğü o anda sen sustun Sana bakıp durdu gözlerim öylece Sarılsın bedenlerimiz der gibi böylece Düşlerime gelme izni versem sana bu gece Düşlerim konuştu hece hece o anda sen sustun Sevdalanır yürek görünce bakışta duyguları Sensiz derin düşler kaçırır uykuları Yapar gönülden gönüle sevda yolları Yolların konuştuğu kuş seslerinde o an ses sustun İ. Türkmen |