Benim BabamAltı yaşındayken ölmüş babası Dağlanmış yüreği garip babamın Kalmış iki kardeş birde anası Başlamış çilesi garip babamın . Daha on beşinde evlendirmişler Sen artık bu evde ersin demişler Omuzuna ağır yükü vermişler Gülmemiş hiç yüzü garip babamın. Otuz beş yaşında ölmüş karısı Katlanmış babamın acısı yası Beş tane çocukla hayat sancısı Yüklenmiş dalına garip babamın. Yanında amcası köy köy dolaşır Sadık bir eş bulmak için çalışır Sonunda annemi bulup tanışır Yıl olmuş günleri garip babamın. Anlaşır annemle hemen evlenir Annem de boy boy yedi çocuk verir Çalışır garibim elden ne gelir Zor geçmiş hayatı garip babamın. Yirmi beş yaşında bir oğlu ölür Baba yüreğidir yanar kavrulur İki öksüz yavru da ondan kalır Dağlanmış yüreği garip babamın. Babamın vakur bir duruşu vardı On dört tane nüfus hep eli dardı Yazmakla bitmiyor çok çile gördü Bitmemiş çilesi garip babamın . Hayatında gıybet nedir bilmezdi Her zoru başarır işten yılmazdı Doğruluğu sever yalan olmazdı Olmamış yalanı garip babamın. Onun mangal gibi yüreği vardı Bir yetimi görse gözü dolardı Bütün köylü ona sert “AHMET”derdi İşte bu cefakar benim babamdı. |
Değerli eserinizi beğeni ve keyifle okudum..
Çok anlamlı harika dizeler kelamınıza gönlünüze bin bereket olsun efendim harikaydı,,,
Kaleminiz hep çağlasın yüreğini