İnsanı Yeşertendir Ümit
Gök ve yerin tarumar edildiği bu dönem söylenene göre modern dönemdi.
Dilinde bira olmuş 47 lira lakırdıları, suratta yapmacık "sen nasıl içmiyorsun" serzenişleri. Marifetmiş gibi söylendi hep bu serzenişler. İnsanımsıların ortamlarda yücelmesini, parmakla gösterilmesini sağlar, zannımca bu sırıtan işleri. Denmiyordu boşa kemiği yok dilin. Ama unutulmamalı ki kemiği olmayan sadece dil değildi, omurgasız onca ’insanı’ nereye koyacağız. Şurası belli ki insan yerine koymayacağız insanımsıları. Modern dönem, insanın tarumar edildiğiydi, içinin boşaltıldığı, ruhsuzlaştırıldığıydı. Artık yürüyen, koşan, yiyen, içendi insan. Hayvan da birer insandı nitekim, ve bir çok aileye üvey evlatta olmuştu hayvan. Sokaklarda ise binlerce insan, görüldü âdeta, biteviye çiğ ve yavan. Ama ne olursa olsun kesmek yok ümit, kesmeceğiz çünkü insanı yeşertendir ümit. İsmail YILMAZ |