Batık
Kendi hayatımdan çıktım; daldığımda hayatına.
Ne ayağım takıldı düştüm ne de atıldım. Daldığım dipte her rengini buldum doğanın; mercanlar, denizatları, yosunlar bile ayrı bir güzel. Çıkartırsan beni teneffüssüz kalırım; Yeni doğmuş gibiyim ayrıştırabiliyorum oksijeni sudan. Boğma beni yalvarırım... seni çok seviyorum. Levent Bal 09:06:2007 (04:20) Eskişehir |
Güzel bir şiirdi.Tebrik ederim.
Selamlar...