DOSTUMYok olmaya mahkum, güzel olamaz, Sen ona hiç meyil verme be dostum. Faniye takılan, vefa bulamaz Solacak gülleri, derme be dostum Anlık cazibeler, uçup gidiyor Fani güzellikler, geçip gidiyor Yüreklere ateş saçıp gidiyor Gel başına çorap örme be dostum Kalbin ister mutlak, ebediyeti Doyurmaz ki versen dünya serveti Zevale mahkumdur dünya zineti Rüyada murada erme be dostum Akıl almaz hızla akarken zaman Ömür sermayesi olur toz duman Fani cazibeye takılıp aman Sonra da ipe un serme be dostum Fani muhabbetler yakan alev kor Onu aşıklara şiirlere sor Dünya rüyasında murat almak zor Sonra talihini yerme be dostum İnsanın kalbi var, elbette sever Sevgi sermayendir hak edene ver Çarçur etsen eğer hüzünler döver Kendini çarmıha germe be dostum Bayram Ali Bülbül |