SORARIM
Sessiz sessiz ağlarım, kendi halime.
Duymasınlar diye, kızılcık şerbet içerim. Yürek parça parça, kilit vurdum dilime. Görülmesin diye, dağdan dağa kaçarım. Susarım amma fırtına, kopar içimde. Her derdim başka şekil, başka biçimde. Nice fırtınalar, boranlar, döner başımda. Umutsuz gözlerle, bir meçhule bakarım. Anlatmak çok zor inan’ ki, bendeki seni. İçimde soldurdun açmadan, o taze gülü. Dikenler, çakıllar kapladı, sevdanın yolu. Bi çare gönülle her gün, seni ararım. Artık yoruldum dayanacak gücüm kalmadı. Aşktan yana inan bir kez, yüzüm gülmedi. Akan göz yaşım sel gibi, silen olmadı. Gökte uçan kuşlara hep, seni sorarım. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Aşkın izini süren yüreğim, hep seni bekledi.
Yıldızlar düşer gökyüzünden, her biri bir dilek,
Benim dileğimse sadece, seninle kucaklaşmak oldu.
Şiiriniz duyguları derinlemesine ifade ediyor. Sessiz acıları, içsel fırtınaları ve umutsuzluğu hissedebiliyorum. Aşkın yüküyle yorgun düşen bir yürekten yansıyan bu dizeler, içsel bir yolculuğun izini sürüyor. Aynı zamanda doğanın imgeleri ve duygu yüklü anlatım, okuyucuya hissettirici bir deneyim sunuyor.