Yok tadı eskisi gibi
Yok tadı eskisi gibi
Hayatın tabiatın Yeşil görünmüyor karşı dağlar Rüzgar estiğinde oksijen üreten Sıcakta bunaldığımda Sırtımı gövdesine dayadığım ormanlar Kaçmış içerken yorgunluğumu demli çayın tadı Akmıyor sular cam gibi berrak Kaybolmuş kurna da soğuk akışını Hiç aklıma gelmezdi Tüm bu çocukluğumun döneminde Yaşadıklarımı izleyeceğimi Zaman ne çabuk harcamış Bitmez dediğim koca ömrü Susmuş kilit taşlı parkeli sokaklar Perdesi kapanmış yada kapısına kilit vurulmuş Panjurlu evlerin kapısına Gelmiyur dizleri yırtık top oynayan Okul dönüşü o sokaklardan Çocukların sesi yerini almış Betondan soğuk yapılar Soğukluğu sinmiş kendisi gibi Yüreklere var olan kalplere |