DÜNYA BİR MEZARBülbül öttü, sular coştu baharda, Giden gitti, bizler kaldık burada, Uzakta, yakında ve her tarafta, Son adım, son nefes biter dünyada. Kimi ah çekerken, kimi gülüyor, Kimi gülenler de sonra ağlıyor, Gönül bazen Fırat olup çağlıyor, Dostum bu dünyada neler oluyor? Diyârından başka ile giden var, Ömür bir saniye, dünya bir mezar, Yalan dünya bizim olsa ne yarar, Bizi de bekleyen yolcu tren var. Günde bir kez doğar güneş ufuktan, Topraktır, bizi bağrında uyutan, Bir an evvel vardı, şurada yatan, Önce bu dünya, sonra asıl vatan. Eşrefî de bir gün yolcu, yakında, Belki bugün, belki yarın, bir anda, Ne diyeyim dostum, yirminci asırda, Göç kervanı gelecek, pek yakında. EKREM GÜRER (1975 YOZGAT) |