KAHRETSİNSaat gecenin dördü Vurgun yemiş gibi uyandım rüyamdan İki büklüm kıvrılmış soluksuz o duruşta Bir şey vardı tarifi imkânsız o ufukta Uzanan ellerim kalmıştı boşlukta Unutacağım dediğim yaram Birden başladı kanamaya Gözyaşlarım durmaz akar Dışarıda şimşekler çakar Camımı inadına inadına döverken Yalnızlığımı yüzüme vurur damlalar Karanlıktım geceden kara Işığı gelmiyordu Ne çakan şimşeğin Ne feryatla esen rüzgarın Ne de gözyaşımla yarışta ki damlaların Kahretsin kahretsin… Ağlamayacaktın gözlerim Hani söz vermiştin . Şükran AY 20/09/2008 |