DÖNÜP BAKMADIN
Yüreğimdeydi, bendeki yerin,
Dönüp bakmadın vardın da gittin. Şimdi boş odam, dipsiz ve derin, Dönüp bakmadın, vardın da gittin. Bak gidişinle, soldu çiçekler, Örtülmez üstü, acı gerçekler, Seni oynatır, bir gün köçekler, Dönüp bakmadın, vardın da gittin. Her lokmayı ben, seninle böldüm, Gözyaşı döküp, ruhumda öldüm, Aşkınla yanmış, bir avuç küldüm, Dönüp bakmadın, vardın da gittin. Ayrılmak seni, mutlu mu etti, Ruhun karanlık, sözlerin ketti, Sen sevmemiştin, açık ve netti, Dönüp bakmadın, vardın da gittin. Özbekoğlu bak, kafesi açtın, Hayale daldın, kuş olup uçtun, Sen doğmamışa, bir fistan biçtin, Dönüp bakmadın, vardın da gittin. 25.10.2023 Ermenek, Yukarı Çağlar Durmuş Ali ÖZBEK |
Güzeldi şiir. Kutlarım sizi yürekten değerli üstadım.
Yüreğinize emeğinize gönlünüze sağlık.
Selamlar.