aslını kaybetmiş
dili bozuk
seyrek ormanlardan geliyoruz
hazırlan.
duygusuz yağmurlardan
kara. kapkara çimenlerden geçeceğiz seninle
göğüs boşluğumuzda çıldırmış kuşlar
solmuş. kalpler seremonisi
kulaklar sağır
yüzler bir o kadar yüzsüz


kendi etrafında dönen bir bulut ordusuyuz
yalnızlığımız. yalnızlıktan men
evren kendi şarkısını bestelemiş
boşluğu kahırlı
vicdanı vadesiz hür mü hür
bedeninde çıplak kıyafetler
derisinde rutubet
yeşili ağır mı ağır
kokusunda insan var


salıncakları. boşaltılmış bahçeler gibiyiz
çocuklar. dizlerindeki yaraları kaybetmiş
dünya antrasit
hayat istisnasız alaycı
engelsiz beyinlerde kocamış kabuslar
birdirbir oynuyor zehirli bi karmaşık
umut. memleketini terk etmiş
göç. sadece bir tını


zamandan çıkartılmış akrep misali
ormanlar kaybediyor rengini
ağaçlar pusulasız
kuşlar kedi gibi.
varlığı olmayan şiirsel bulutlarız
öylesine bir ıslaklık.


şimdi ölürcesine
öldürürcesine
ölüyor bütün lotus çiçekleri
sal yağmurları

uyan
...