Kirpigimde kara kış
Bir avuç aydınlıkla gel kangren gecelerime
bir yudum sevgi sür n’olur kanayan sensizliğime gözyaşı nehirlerinde ıslandı üşüyor sevdan sis çöküyor üstüne ızdırabımın ateşini körüklüyor sensizliğin ayazı gel, ısıt gülüşlerinde gel ki ateş böceklerinden önce göreyim baharı, yazı kirpiklerim den yüreğim akıyor bağırıyorum sensiz gecelere yoksun sen yoksun yüreğim kanıyor içimde yangınlar biriktiriyorum kor kor sensizliğe uzanan avuçlarım yanıyor, bir ara bir sor gel, karanlıklar aydınlansın ay nurlansın yıldızlar yolunu bulsun gel de, şafaklar doğsun gecelerime bir tutam barışla gel dost güvercinler kanat çırpsın maviliklere toya, düğüne dursun yüreğim umutlar uçurayım göğe gel ki ayrılıklara uyanmasın gözlerim vuslatın hançeri ışıldasın göğsümde yarım kalmasın sevmelerim uzat ellerini tut yüreğimi tut ki acılar gezinmesin döşümde cayır cayır yandım hasretinle yandım özledim ağıt ağıt dillerde söyledim, söyledim özledim gel, şifa bulsun yaralarım gel gel ki bulutlara rehin düşmesin ağlamalarım ÇIĞDEM ÇIMEN |