SANIYORLAR KENDİNİKalbini nefrete teslim edenler Yürekte unutmuş sevgi andını. İyi varken kötü yolda gidenler Dikensiz gül sanıyorlar kendini. Körelen vicdanı bağlamış nasır İflah olmaz belli geçse yüz asır Yaptığı yanlışa bulmadan kusur Petekte bal sanıyorlar kendini. Koynunda bin yılan ile yatanlar Helal aşa haram lokma katanlar Mezatlarda vicdan alıp satanlar Hayırlı kul sanıyorlar kendini. Dümenler kilitli pusula bozuk Ömür heybesinde günahı azık Koca bir hayata edenler yazık Deryada sal sanıyorlar kendini. Dostluğu vefayı salmış çayıra Günahtaki yolu düşmez hayıra Yorgun gönülleri vurup bayıra Sevgiye yol sanıyorlar kendini. İz belli etmezler yürüyüp karda Ortama uyarlar gördüğü zorda Yardım etmeyenler kalana darda Tutacak dal sanıyorlar kendini. Yaptığı her işte çıbanın başı İnsanda yol sonu musalla taşı Arkadan dökenler timsah gözyaşı Rahmette sel sanıyorlar kendini. Her işinde karlı amaç güdenler Necaset yoluna koşup gidenler Maddeyi manaya tercih edenler Çöllerde göl sanıyorlar kendini. A. Kadir YALDIZKAYA |