Suskunluğun tiryakisi
Gizemi çözüldü artık suskunluğumun
Dili tonlarca ağırlığındaki cebelleşen yalnızlık hecelerimin, Geceleri rahat yumuşacık bulut iken göğsüm, İnip sarsıldı sevgisizlikten esintiler taşıyan huzursuzluk tiryakisiyle, Ömür su deposunda yangın yerine döndürdü eriyen kütlelerimi, Ben bir kutup yıldızıydım, Buzullar çevreledi hissizlik öfkemi.. |