Bilmiyorum...Binlerce kırık şiir sözü helal eder mi hakkını !Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İlk sarıldığım gün’e Kasım soğuğunda ısındığım yüzün’e Serdim bu şiiri.... Ben ettim sevgili ! Köz olan dudaklarımın arasında Yanarak ölen Binlerce kırık şiir sözünden İste helalliğini.... Dört duvar arasında İki kişilik hikâyeler izlediğimden beri Uzun şiirler yazamıyorum artık... Sen’li hayatıma Öyle bir bıçak indirdin ki, Bundandır; Sözlerimin Ölmeden diri diri gömüldüğü bu sessizlik ! Bundandır; Hayat ile arama Yokluğunu sıkıştırdığından beri Sensiz ölmenin acısını Düşüremeyişim satırlara ! Her gün...Gözlerinin derinliği boyunca Yeni bir mezar kazılıyor İçimde. Biliyor musun ? Öyle kolay değil İnsanın kendi cesedini sürüklemek Zorunda olması, o çukura... Sen hiç sabahtan akşama, Gözyaşlarının içine Sakladın mı Yaranın inleyişlerini ? Satır satır bölünen Hasarlı tümcelerden Düşten öteye gitmez denilen, Koca bir dünya kurdun mu kendine ? Açmış yüreğini Baharı beklerken, Poyraz yemiş yanlarını Bağrına basarken ağladın mı adam ? Her gece...Yeni bir hikâye başlıyor Yarım bıraktığın yerden ! Ve ben Kıvrılsam da özlediğim kokuna Yokluğunu örtünsem de sıkı sıkıya, Çok üşüyorum Seni sevdiğim yerden... ely 19ekim |
Isın dostluğumla desem
Ne fayda
Hisetiriyor kalemin o duyguyu
Anlık yorum yazarken
Dışarı bakıyorum arda camın kenarından
Su an sağnak yağmur istanbulda
Sevgiler ely