"Sen yaşamayı nefes almakmı sandın "
Hiç bir zaman güle oynaya çıkmadık biz yola
Doğduk Gideceğiz çilemiz hep aynı dibekte öğütüldü Çizgimiz hep aynı değişmez sapmadık sağa sola. Doğru yoldan şaşmaz biz gibiler ucunda yağlı urgan da olsa.. Doğru neyse biz onu deriz hep sonunda ömür yok olsa... Bir de öyle aşklar gördü ki onlar, sevdiklerini hiç görmemişler. Onlar kendilerini unutmuşlar ve sevgilide kaybolmuşlar. Akılla, fikirle, zikirle, gönülle sevgiliye.. Bağlanmış ve benliklerinden vazgeçmişler. Yaşamlarının tek sebebi sevgiliye kavuşmak .. Bu âşıklar aşkın fedakârlık olduğunu öğrettiler buluta... İlahi aşktı onların ki... En zor ulaşılandı.. Yaratandan Ötürü.. |
Uzaklar da dahildir sevmeye... hasret de dahildir sevdaya...
Bir de âşıklar vardır Rabbine âşık.
Onlar için dünya hiçtir.
Dünyayı dahi Rabbinin adına ister. Onun için yaşar.
Akıl sır ermez Allah âşıklarına...
Kutlarım şiirinizi.