Gel Bu Akşam İçelim
BUYRUN KEVSER ŞARABINA
Gel bu akşam içelim yâr yanımızda mihmândar Bu masada ekabir var sâki ise ihtiyâr İçenlere adın sorar adı ile düş yorar İçelim yâr, içelim yâr bu masalar efsunkâr. Vardık mâdem ki sâkiye doldursun bize meyi, Bilmez idik hiç içmeyi öğretsin bize meyi. Sümbül meyi, lâle meyi, versin efşân GÜL meyi Kadeh kadeh öğrenelim ağlamayı gülmeyi Bir kez içmek ile hemen sâki olur mu insan? Buna ömür ister ey cân kalmak her gün akşamdan Fıçı fıçı mı içmiştin bu meyi sen Ahmet Cân? Ne zaman sâki oldun sen hemen duymuş tüm cihân? Bir yanımda melekût var, bir yanımda insanlar Oturmuş gazel okurlar, yanık sesli ihvânlar, Bütün ervah aşka gelir, hemen sema dönerler Hûşû ile zikrederler, yüce Hakk’ı anarlar. Mihmândar=misafir ağırlayan kimse. Ekâbir=ileri gelenler, makamca büyük kimseler. Sâki=Tasavvufta Yunus Emre, Mevlâna gibi zatlar. Efsûnkâr=hem büyülü ve etkili hem de cazibeli ve çekici. Efşan=dağıtıcı İhtiyâr=En tecrübeli |