Mahzun Olursun
Gözlerimin içine bakıp bakıp durursun
Seni bende görünce garip mahzun olursun. Tuz basarsın yarana kazanan sen olursun Bazen yalnız kalınca garip mahzun olursun. Uzaklarda arama ben sendeyim, sen bende İçin yanar bilirim yüzlerine gülende, Ne yaparlar o zaman, bu hâlini bilende Hep neşeli görünüp, içten mahzun olursun Ey Ahmet Cân onlara bolca sabır göster sen Kadir kıymet bilmezler, her dem sırtta taşırsın Aldırma bak işine, sen kazanmak istersen Değil ise kaybeder, bir gün mahzun olursun. Gelir geçer bu günler, üzülme sen burdayım. Dara düşsen ne zaman, sen çağır ben geleyim Beni nasıl bilirsen, mutlaka ben öyleyim Andığın an bak beni daim huzur bulursun. Belki bir gün uyanıp, senin kuzun olacak Belki edip nedamet, iki gözün olacak Belki iki cihânda senin sözün olacak Ârâmı cân olanda, hepten mesrur olursun. Ârâm-ı cân=sevgili, sevilen güzel. |