Dalıyorum inceden, hayale, düşe.
Düşe kalka geldim, bende bu yaşa.
Dost bildiklerim zehir, kattılar aşa.
Kime ne söyleyeyim, kime ne deyim.
Sanki ateşler içinde, yanar yüreğim.

Bakarken uzaklara, yorgun gözlerim.
Kışa döndü artık bak, baharla yazım.
Kendime bile geçmiyor, inan sözlerim.
Kime ne söyleyeyim, kime ne deyim.
Sanki ateşler içinde, yanar yüreğim.

Çöle döndü yürek, yanar içerden.
Mazinin dertleri, dökülür dilden.
Seven yürek ayrı, düşerse yardan.
Kime ne söyleyeyim, kime nedeyim.
Sanki ateşler içinde, yanar yüreğim.

Haykırmak, bağırmak, artık nafile.
Derdimi dökerim’ de, çiçeğe, güle.
Hançerler yemişim, sızlıyor yara.
Kime ne söyleyeyim, kime ne deyim.
Sanki ateşler içinde, yanar yüreğim



Muhlis SÜNBÜLCÜ.