Önce ışık yaratıldı ,sonra gözler
göç yolunda ölümü gömdüm
önüme döndüm, adını duydum kadrajımda kadını buydu ruhuma giydim ,sesini çizdim kalbime gizli ,gözleri bizden sakindir hep ölümü izler rengi kaybolur mavilerin, çıksa denizden sıkıldım yaşamayan insanı izlemenizden getirip aklıma sokup gidenler yokum bir dertten,okul ve semtten ,uzağım ama tuzağı kuranda benim verandam derin olunca manzaram yerin yedi kat altına kirada evim günahların kefaretini ödemedim ,ev hapsinde çukurunu kazanda benim cehennemin kayıp aranıyorum, bulamam ,geri dönemem dönüşüp toprağa karışırım ama unutamam kalp atışını elimde taşırım başımı sokacak yerim olur düştüğümde denk gelirse taşım ucuna başımın nasıl ki o gözler ilk kez dokunduğunda ışığa alıştı belki karanlığa da öyle alışırım . |
*** Önce ışık yaratıldı ,sonra gözler *** şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşım, içtenlikle KUTLUYORUM...