DOYURDU BENİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Öyle işte.!
Yerden yere çaldı gençlik çağımı
Dert aldı önüne doyurdu beni. Hüzün vurdu yine gönül bağımı Elini salladı çağırdı beni. Mutluluğu buldum zannettiğim an, Yetişip elimden çekip aldı gam Bin cefalar çekip, vay garip anam Bugünler için mi doğurdu beni.? Huzura yaklaştım, çatıldı kaşı, Canımdan can alıp doldurdu boşu Biraz hasret koydu, çokça gözyaşı Gurbet teknesinde yoğurdu beni. Düzlüğe varmaktı yalnız muradım Boşluğa düşürdü beni son adım Açıldım ummâna bir dost aradım Çekti girdabına soğurdu beni. Adım adım yürüdüm de izinde Huzur uyutmadı birgün dizinde Yalan dünya daha yolun ağzında Çiğnedi, çiğnedi öğürdü beni. Sır verdim, âleme bir bir duyurdu Kime dostum desem sırtımdan vurdu Hicranî’yi parçalara ayırdı Hayat, kirmeninde eğirdi beni. Nuriye Akyol/ 20/8/2023 |
Adım adım yürüdüm de izinde
Huzur uyutmadı birgün dizinde
Yalan dünya daha yolun ağzında
Çiğnedi, çiğnedi öğürdü beni.
Sır verdim, âleme bir bir duyurdu
Kime dostum desem sırtımdan vurdu
Hicranî’yi parçalara ayırdı
Hayat, kirmeninde eğirdi beni.
Şiir, şairin yaşamında izlediği yolu ve karşılaştığı zorlukları anlatıyor. Şair, huzur arayışında adım attığını ancak bir türlü rahatlık bulamadığını ifade ediyor. Yalan dolu bir dünyada yürüdüğünü ve bu yolda birçok zorluğa maruz kaldığını belirtiyor.