Kimlik/siz benen ıslak akşamlarında günlerin, gök gürültülü bir güz yalnızlığı, yüzümde bir durgunluk, içimde fırtınalar z/amansızlığın koynuna düşürürken geceyi Kıyılarımın deli dalgasında kaç yakamoz ölür ki dökülen gökyüzünden kaç bulut sular toprağımı yokluğunda . . umudun bakir çığlığında kırılırken en sensiz yerinden nefesim giden aşk’tı sadece kalan kimlik/siz ben . . şimdi artık sancılı birer su damlası gözyaşlarım 🌺🌺🌺 |
ve şiirlerin bir kadın kadar güzel
ve naif bir su damlası kadar.
Sizi okumak güzeldi
Saygılar ve esenlikler dilerim