TADI YOK...
Güz’ün dökülmemeliydi tüm yapraklar...
Düşünme sen beni, Hala asil bir yanlızlığım var. Hiç düşünme kara gözlüm Resmine bakınca gözlerimin buğulanması eski bir alışkanlık işte... Hayatın da tadı tuzu yok! Çayıma şeker atmıyorum Ama nafile... Çay soğumuştu, papatyalar solgun su Birde ben susmuştum hepsi bu..! Sonra baktım ki kimseciler yok. Artık yüreğim’de kalemim, sana dair tüm cümlelerim güz yorgunluğuyla. Gün batmak üzere Yarını görürmüyüm onu da bilmiyorum? Kış zor..! Bahar meçhul..? Son bahar asii Ve ben yitik bir şehrin. Kaybolmuş şairi.. |