DÜŞAy bulutta iken düştüm yollara Çıkar diye çok güvendim çıkmadı, Âlem beni destan etti dillere, Bıkar diye çok güvendim bıkmadı. Hep tersine gerçekleşen düşlerim Genç yaşımda beyazlaşan saçlarım, Gözümün üstüne düşen kaşlarım Kalkar diye çok güvendim kalkmadı. Hep sevgiden konuşuyor dilimiz, Dost bağında dermek için elimiz Son baharda açmak ister gülümüz Kokar diye çok güvendim kokmadı. Bana dert getirir gönül perisi, Yaşamaya değmez, ömrün gerisi Bu Ahmet’i candan seven birisi Çıkar diye çok güvendim çıkmadı. |