Kamçı
etrafı denizlerle çevrili olsa da
cehennem ateşten yanar benim latifem gönlüne dokunsa da bin kalp kırığı saklıdır geçmişinde demem o ki aldırma dış görünüşe belli etmez çoğu zaman içindekini nice ahlar gizlidir toprak anasında Anadolu’nun bilmez misin? hepsi birikir sel olur götürür toprağını görmezsin işte biz öylece bu vatanın aşkla yoğrulmuş evlatlarıyız yüzümüz hep gülerken taşırız içimizde gözyaşlarını adaletsizliğin tanı babanı bil Tanrı’yı söküp atma sakın kalbinde yanan sevdayı ne ödünler verdik veriyoruz hala tükenmedi canımıza can suyu bil öyle kolay yıkılmazdı güven dağları noksan olmasaydı imanı şimdi sıra sende taşı taşları bağrında yolundan dönmeden yaptığı ağırlık kamçıdır iflah olmayan cesaretine |