UTAN
UTAN
Ben bir çocuğum, Yetimim, Öksüzüm, Hatta ölmüşüm. Bosna’daki kurşun, Irak’taki bomba, Sokmadı beni Anamın koynuna… Değer miydi beni korkutmak? Para uğruna, Petrol uğruna, Ölümcül bir kurşunla Delik açmak alnıma, Değer miydi? Ağladım Bosna’da, Filistin’de yandım. Susuz kaldım, Aç kaldım. Amansız hastalıklar sardı Körpe bedenimi, Bir şey yapamadım, Sadece ağladım. Duymadı sesimi Dost bildiklerim, Dünya çocuklarına kucak açanlar, Beni görmedi, Beni bilmedi. Anamın süt dolu göğsünü, Bir kurşun deldi. Anam gülemedi, Acısını gizleyemedi, Bastı bağrına beni, İnledi, inledi. Gözlerinde hasret, Dudak kenarında kan, Anamdı, kardeşimdi, Şu da babam, Kanlar içinde yatan. Gör de utan, Utan, İnsanlık utan… BAYRAM ALİ ÇELİKTEN (BAÇ) |