mastar..içime çöreklenen bu çağ kapanmayacak bana ne fatih şifa ne konstantina şu umudu sil yüzünden yoksa inanabilirim zararına satışlara inanabilirim ilmin hakiki mürşit, adaletin mülkün temeli olduğuna gün bahçenden hevesli nasılsın’lar toplama musa’yı yarı yolda bırakanlardan beterim ardımda âsâya henüz yol vermiş bir deniz önümde altın ziynetleri toplayan samiri bana onların tanrısına benzeyen bir tanrı yap duymayan, görmeyen, sevmeyen böylece belki hıncımı alırım kendimden bir yastığın bile iki başı bir değil sen fiiller çekiyorsun ipe dizdiğin boncuklarla ben mek’ler mak’lar üflüyorum hayata gelmekler, gitmekler, anlamaklar, biraz daha anlamaklar çokça yanılmaklar.. insan insana mastar nûn.. |
en az benim kadar iyi yazıyorsun abla