KİMLER UTANSIN
Kara bir sis kapladı şu dünyayı
Güneşi kapatan tüller utansın. Zulümler yapıldı susturma payı Hakk’ı söylemeyen diller utansın... İblis talan etmiş, can evimizi, Hırs, tamah bürümüş benliğimizi, Öyle büyümüş ki günah denizi; Girdaplarda dönen sallar utansın... Evlat âsi, anne baba kaygısız Büyük küçük birbirine saygısız Müslümanım diyen fasık sayısız İslâmı bilmeyen kullar utansın... Nefs’e köle olan benzer hayvana Bu ayıp, bu utanç yeter insana Çalışmayan arı dönmez kovana Şifası olmayan ballar utansın..... Orman beklenir mi fidan dikmeden? Konuşmak yetmiyor, tatbik etmeden Yüreğinden kiri pası sökmeden Mevlâ’ya açılan eller utansın.... Zâlimin önünde eğikse başlar Fayda etmez, seherde akan yaşlar Aşılamıyorsa bu dik yokuşlar Menzile varmayan yollar utansın.. Herşeye Kâdir’dir, hem de Muktedir Ona kavuşmaya şehâdet denir Yürek bu özlemle yansa gerektir Ateşi olmayan küller utansın.... Ey kendini tavuk zanneden aptal! Aç kanatlarını, al sana kartal! İslâm semâsında mahzûn’sa hilâl Söyle biz değilde kimler utansın.? Nuriye Akyol Görsel alıntıdır |
Konuşmak yetmiyor, tatbik etmeden
Yüreğinden kiri pası sökmeden
Mevlâ’ya açılan eller utansın....
Ne güzel dizeler. Bir ağaç dostu olarak bam teline vurdu bu dize ve şiirini tümü yüreğiniz var olsun