KARA DÜŞMÜŞ YAZIM BENİM !Defterime, tâ ezelden, Kara düşmüş, yazım benim. Ne çirkinden, ne güzelden; Yine bana, çözüm benim! Bağda Güldüm, yoldurdular, Hoyrat eller, soldurdular, Bülbül’ümü, öldürdüler; Daha gülmez, yüzüm benim! Dilim dönmez, anlatayım, Derdim kime, dinleteyim, Ne mâkamdan, ünleteyim; Teli kopuk, sazım benim! Bâhtım gülmez, çile sunar, Âhh çektikçe, ciğer yanar, Yaralarım göz göz kanar; Eksilmiyor, sızım benim! Düş gördüğüm, ân sefâysa, Ömrüm zorlu, hep cefâysa, Dost dediğim, bîvefâysa; Kime geçsin, nazım benim! Yaşamadım, birgün sürur, Gâm sînemi, sarar, bürür, Mürâiler, körük vurur; Küllenmiyor, közüm benim! Haykırırım, sesim duyun, Çok karışık, girift oyun, Nasıl olsun, buyrun deyin; Bu gidişe, râzım benim! Günüm düşer, yaprak yaprak, Vade dolar, yutar toprak, Olmaz ise, aslî dâr pak; Kalır mı ki, tozum benim! 18.09.2008/16.00 |
yüreğinize sağlık...
sevgiler...