"Sahibinden,
ücretsiz sahiplendirilecek "ruh";
bana yeterince hizmet(eziyet) etti,
biraz da size etsin.
Ben bıktım bundan,
her yüzüne güleni dost sanmasından,
her ağlayana acımasından,
her şeyi iyiye yormasından,
kalbimdeki camkırıkları,
acıtırken,
kendinden başka herkese acımasından bıktım.
Deli cesaretinden,
herkese gülücükler dağıtırken,
benimle sabaha kadar kavga etmesinden,
uykusuz geçirttiği gecelerden,
cesedimi uydurduğum,
dünya hayatından nasiplenmediğinden bıktım.
Ben artık " ruhumu" bir cami avlusuna bırakıp kaçmak istiyorum...
Baştan uyarıyorum kimse almasın,
ipe sapa gelmez bu,
akıllanmaz,
vazgeçmez sevdadan,
aşk’tan,
sevgiden.
Ben bıktım bunun,
eyvallahından.
Bir günde isyan et be...
Durup-durup,
halden anlamaz maşuk-lara kül etme aşkımı...
__şairşizofren__

dip not:
"Yanımda, kafamın ve kalbimin, içindekilerini götürmeyeceğimi bilsem, şöyle uzun uzadıya dünya turuna çıkacağım..."