SEN GİDERKEN
adım adım uzaklaşıyor
seni bana anlatan senden arta kalanlar gidişin... bir damla ağırlığınca gözlerimde... avuçlarimdan akip giden mutluluğumla sen gidiyorsun bir virane bırakıp ardında sen her gidişinde bakardım ardın sıra bilirsin o yol hiç bitmesin sen gözden kaybolma isterdim usul usul git isterdim hep ben öyle bakayım bu sefer başka bu sefer o yol bitince bitecek sen artık hayallerimde olduğun kadar olacaksın ağliyacağim olmadiğın her ana ve giderken attığın her adımdaki uzaklığa... olmadiğin her ana gözlerimi kapatıp sıkıp yumruklarımı dudaklarımı kanatırcasına susup haykırışlarımı gömüp yalnızlığıma bakacağim ardınsıra... sırtını dönüşünle başlıyacak herşey ve hersey bitecek son bır kaç ana sığdırmaya çalişip bütün yaşanmişlikları bir şeye bağlamaya çalisip bu sonu konuşacağiz ama hiçbir cümlenin sonu gelmiyecek biliyorum hiç bir cümle açıklayamaz ve anlatamaz ne zaman ne kelimeler hak ettiğini veremez bu ana o yüzden sus ardın sıra bakmak istiyorum ardin sıra yıkılıp bir kent gibi gidememek istiyorum sen git ben bekliyorum... 09-10-1995 |