BİZ SİYAH ÖNLÜKLÜYDÜK
kışdı...
dışarısı bildiğin soguk içeri(m) sıcak ve bir camın buğusuna adını yazmamla başladı herşey fark ettim ki içerisinde adını barındıran her cümle güzeldi güzel cümleler kurmasını öğrendim sonra edebiyatımın zayıf olmasının bununla bağlantısını hala çözemiyorum dersi kitabı defteri bilmem ilk ders sen din son ders sen.. okula o kadar hızlı gidilirmi rekorlara imza attım kimsenin haberi yok dersden öyle kaçılırmı sen yoksun diye kaç pantolunu bırakdım tellerde kimsenin haberi yok ve içilirmi gündüz vakti tuvalette hoca sana kızdı diye akıl işi deildi zaten bende bir karış yüksekde yaşıyodum,sorun yokdu yani... kaç parkdan bahçeden çiçek çaldım,bilmiyorum hepsi okulun kapısındaki çöpde tamamladı serüvenlerini... sen bilmessin... ve kaç çocuk dayak yedi sana bakdı diye... ne olduklarını anlıyamadan... herkez sevgilisin adını koluna yazardı senin adın cok uzundu baş harfini yazsamda ben sen olduğunu anlıyordum zaten bi harf yeterdi... ve o hafta sonu tatilleri cok uzundu ben bir eğitim gönüllüsü olarak kınıyorum hala o tatilleri... çok özlerdim seni... bi gün gittin ben kaldım öylece kaldım bıtınce bitti işte... sonra anladım,ama anlatamam... bir resim oldun aklımda... bildiğim bilmediğim bütün güzel şeylere sahiptin... sevgilimdin... 07-12-2001 |
tebriklerimle...