Hasreti Yâr (Akrostiş) 16/09/1959Sana müştak bu aciz, sana vurgun efendim Üstümdeki hakkının, ödenmesi ne mümkün! Leyla, Mecnun’dan öte, tutuldu akıl vadim Ellerim hep duada, vaki vaktim topyekûn. Yıllar geçtikçe daha artıyor hasreti yâr Mahpusta gibi ruhum, dünya veriyor ayar Altın kafeste olsam, sığamıyorum zinhar Nur yüzünü temaşa, ancak veriyor sükûn. Hayatımı kuşattın, Kalbim, Ruhum mest oldu İlim, amel öğrettin, feyiz gönlüme doldu Liyakat kazandırdın, gafil yolunu buldu Muhabbet sofranıza, oturmaya hep meftun. İzin ver huşu ile öpeyim ellerini Talibim sohbetine, açıver yollarını Uzun menzil önümde, gel geçir çöllerimi Nazarının azıyla, yıkılır kavi sütun. Arasa da bulamaz, darlığı, bulan seni Hızır’ım ve hazırım! Kabul et sefil beni Anne şefkati gibi, ihsanın sarsın teni Nihayetsiz lütfüne, bu fakir muhtaç, tutkun… Salih Yıldız…13.09.2023 . |