Karina kırıntıları
Omuz silkti defalarca
Dediler ki, dalgalandı yine mavi oğlan Başını kaldırdı bir defa Dediler ki, güneşi doğurdu bizim kız Karina kumdan, hem de ıslak Tek boyutlu bir tekne Islak kümesi bir sırtlı Bakıp kalabalığıma dedi ki, tek ne? Aklım kaldı, karınca kararına Hayalim vardı işi düşüp, ararına Zaten, sırtlı bir beden ezik büzük Denizde kalpsiz gezmek hep zararına. Oturmuş şimdi, bekler ay’ı Bir gözü kör göğün, bilir o Nerede ey, senin diğer gözün? Gözü kalmış bir kaç anında, fıtratında Kundaktan eledi, bir kaç tutam yaşam Un ufak olmuş bazı kaideler Kabarmış bir deniz gibi, sahidenler Kıyısı çıplak bir kaç şehir gezenler. |