GECEYİ DELİYOR RÜZGÂRIN ISLIĞI
çiğ düşürdüler gölgelerimize
efkârın nabzını tutan sesler gün sayıyor ama eşkâlimiz sönüyor şemsimiz başımız dönüyor ellerimizde büyüyor hüzün esamesi okunmuyor güzün isyanımız zifiri karalara isyanımız ummanımızı griye boyayanlara şimdi bir kuş sesine dalmış düş topluyoruz maziden dalga, dalga köpürüyoruz sevgiyi diskalifiye yapanlara sınırları tutamadık yerinde yüreğimizi de ısıtamadık gözlerimize doldu amansız yağmurlar her ayak yürümek istiyor anımsamak istiyor kül odun rengini kulsa tanımak istiyor yaşadığı semtini kim anlatabilir ki kulağa hoş gelmeyen çığlık anksiyetesini şayet deniz kılı kıl yarıyorsa bir bildiği olmalı geceyi deliyor rüzgârın ıslığı biz kabullenme sekte içimiz içimizi yiyor |