EMMOĞLU
Bahar güneşi gibi doğamadı bir türlü
Kara bulut oldu da yağamadı bir türlü İki evlek bir dama sığamadı emmoğlu. Kısmeti kısır çıktı sağamadı bir türlü. Yarım kaldı tarlası süremedi bir türlü Ne hikmet se ektiği üremedi bir türlü Umudun yollarını soramadı emmoğlu. Zenginlik hayaliydi göremedi bir türlü. Gönlüne vefasızlık sinemedi bir türlü Boz eşeğin sırtından inemedi bir türlü Sevginin ateşinde yanamadı emmoğlu. Mutluluğun ismini anamadı bir türlü. Umudun fitilini yakamadı bir türlü Kaderin çivisini sökemedi bir türlü Acıların yükünü çekemedi emmoğlu. İçindeki derdini dökemedi bir türlü. Gariplik sopasını eğemedi bir türlü Uzandığı ciğere değemedi bir türlü Zehirli yılanları boğamadı emmoğlu. Etrafına kızarak çöğemedi bir türlü. Abdest ırbığı gibi evemedi bir türlü Üstündeki belayı savamadı bir türlü Riyakar olanları sevemedi emmoğlu. Kötülük edenlere sövemedi bir türlü. A. Kadir YALDIZKAYA |