Bir hoşçakala sığdırmak istiyorum seni...Ötesine geçmeden hiç bir cümlenin...Hoşçakallı bir elvedam ol istiyorum...Öylece varlığın tertemiz kalsın hatrımda.Adın her anıldığında:gülümseyip, o çok başkaydı diyebilmeliyim...Sevgilim...Ben seni yokluğun’da seveceğim...Çocukluk anılarını annenden dinlemeden,taş atıp camlarını kırdığın evin sokağından geçmeden...En çok sevdiğin yemeğin ne olduğunu bilmeden...Gelişini beklerken, gözlerim yollar’da asılı kalmadan...Bir evde yaşamanın, bir yastığa baş koymanın, sana sofralar hazırlamanın...Ve hatta giymek istediğinde, en sevdiğin gömleğini bulamadığın için çıkan kavgaları bile etmeden seveceğim...Sevgilim...Ben seni, senli hayallerin enkazında hiç kalmadan...Kaybetmekten korkmadan, ayrılıklar olmadan...Sana olan hasretimi hiç eksiltmeden, gönlüm gönlüne doymadan...Günü geldiğinde üzerime kapılar çekilip terk edilmeden...
Yürüdüğüm tüm yolların sana varmayacağını bilerek seveceğim...Sevgilim...Ben seni, dizlerime yatırıp kirpiklerini saymadan, ellerimi yüzüne dokundurmadan, dudak kenarın’dan payımı bile almadan...En kötüsüde boynunun kokusu olmayan uykular’da seveceğim...Sevgilim, ben seni...Ben seni tırnaklarım sökülürcesine, tüm organlarım iflas edercesine, vuslat düşlerini bize hiç değdirmeden her zerrem acıyarak seveceğim...Sevgilim... hoşçakal.
29/08/2023Hamdiye Osman (Hadsiz Kalem)