kederli mevsimlerin deviminde
suskunluğa bürünen günlerin kör karanlığını
yabanıl sancılar sardı efkar bulaştı
yine gecenin sisine



gözlerinin yanıp sönen meşalesinden
geçen direngen yol sapaklarının ağzında kör mızrak
yıldız tozları ve ay ışığının parlaklığı yetmez içime
kalbinin penceresine kuşlar konmaz çiçekler açmaz
sana ellerimle sunduğum hayallere söyle noldu
ah! edip edip yığılıp kaldı
ayak ucuna
aşkın
berası



bir mezarlık gömütününün üstünde
uğursuz kehanet kuşları dönüp dönüp dolanırken
selvi ağaçlarının kasveti çöktü kalemin omuzuna
yok ki kapımda muhafızım mağluptur hep şavaşlarım
kabul et gönlüm bu aşkın
hep yenik neferisin



sevdanın yükü çok ağır büküldü belim
boyun eğdim yâr - eğdim boyun
acıma hiç çek !
çek! artık kılıcın ucu
y a n m a s ı n






ayşe uçar
02092023