Benim kisi de bitti, benim masalım da biiti,
Ne güzeldi, ne güzel şeylerdi.
Hiç bitmiyecek gibi, hiç ayrılık olmayacak gibi,
Herşey ama herşey bitti, masal bitti.

Senaryonun sonu ayrılıkmış,
Sevgiler bir bir yalanmış,
Seni seviyorum diyenler, hepsi sahteymiş,
Yaptıkları fedakarlıklar numaradanmış,

Gökyüzü kadar temiz, bir aşk sandım.
Meğer ne iyi rolmüş, kendimi kaptırdım hayatın derinliklerine,
Kimler bıraktı beni, o derinliklerin içine,
Bildiğim halde, bilmiyormuşum gibi...

Güven neydi, güvensizliğin karşıtı mı?
Yaşamak neydi, acı çekmek mi?
Aşk neydi ayrılık mı?
Sevgi neydi, mutluluk neydi, bilemedim gitti.

Azrail canını alınca üşümek mi?
Acı çekince, esir düşmek mi?
Aşk bir bataklık mı?
Peki ya hayatın adı neydi,

Hayatın adı neydi?
Hatırlayıpta herşeyi dün gibi,
Bir masal okuyormuş gibi,
Neydi, neydi, hayatın adı neydi?