Yüreğime düşen bir yangınsın,
Ateşim
Olma
Gözyüzümde bulutum ol
Mavilere bulanmış,
Bekler iken
Üzerime
Bir yağmur misali
Yağacakmışsın gibi her an,
Daha
Ne arzu
Ede bilirim ki
Şu üç günlük ömrün gıyabında,
Yalan desem yalan
Azap desem azap,
Ah bir bilsem
Bir bilsem
Suçum neydi ki acaba,
Yalnızım şu elalemin gurbetinde
Özlemler ile kolkola,

Yaşıyorum güya,
Bilemedim
Hayat
Bir hiçmiş
Yokluğunda
Çaresiz ve aciz,
Tutunduğum dallar çoktan kırılmış
Artık bahar gelse de ne gezer
Yoksa bu açmayan çiçeklere
Bir nispet mi
Olacak,
Mevsimler artık
Hep kara kış
Mucizelere
El açmış,

Yüzüme esen yele ben ne sorayım
Zaman bir nevi umut kaçkını
Yadelleri oynuyan,
Bıraktım dizginleri
Artık
Boşluğa koşan bir hayalim sanki,
Kanatsız
Sessiz sedasız
İçimdeki dünyamla ile başbaşa,
Gide gide hiç bitmek bilmeyen
Tüm rüyaların
İnadına,
Bağrıma
Taş bassamda
Bu saaten sonra
Acaba neyime ki bir fayda...

* Berlin, 29.08.2023 *

Talat Özgen