Gecenin son demleri
Hafiften beyazladı toprak
Çay mı demlesem,
Şiir mi yazsam bilemedim.
şimdi de...
Bembeyaz kar eklendi
Gece manzarama,
En güzeli çay içmeli,
En ilginç sözlerimi,
Loş odada kağıda dökmeli.
Kar gibi...
Yavaş yavaş ve kararlı
Bütün ümitsizlikleri
Örtmeliyim
Bahçe duvarındaki yosunlu taş
Beyaz bir elbise giymiş
Bu hazırlıkta neyin nesi
Kuşlar yuvalarına pusmuş
Çıkmıyor hiç sesi
Her şeye ayrı bir anlam yükler
Karın kendine has sesi
Heyyy yosunlu taş
Bu hazırlıkta neyin nesi
O neyin elbisesi
Gelinlik mi desem
Hayır... hayır...
Bana kalırsa...
Evlilik arefesi...
Daha çok kar tanesi gelecek
Geceler boyu izlenesi
Şimdi sıcak, tavşan kanı
Bir bardak çay
Ne güzel olurdu değil mi
Lapa lapa kar eşliğinde
Yudum yudum
Buharı pencereden
uçup giderken şiir yazarak
Efkârlı efkârlı içmesi
Çay ,şiir ve kar...
İçime akan efkar çeşmesi