Bir vardı,
Birileri vardı
Aynaya baktıklarında da
Epeyce kalabalıklardı

Aslında zeki sayılırlardı
Kendine münhasır hayatların
Şaklaban oyuncakları,
Ama,
Sokaklarda insan montajlı
İmaj gezdirmek
Fazladan kurnazlıktı,
İnanan olmadı,

İki elinde iki yalan tası taşırken
Düşürüp ikisini de kırdığında
İçindekileri ürküten
Pazarda yılan satanların
Unuttukları çok şey vardı
Anakondalar cebe sığmadı mesela
Ürkek yavrular da
Şaklaban sevmedi.

Ama,
Şirinlikleri oldu hep,
Çay dururken,
Suyu demlemeye çalışmak gibi
Reytingleri yüksek tutma sevdası da
Takdire şayandı...

Geceleri,
Duvarda yansıyan
Kelebek gölgesine
Kartal hayatı yüklemekte
İnanılmazdı.
Yeni senaryolar,
Kelebekler Yüksekten Uçar...

Kes yapıştır mısralara
Hayat diyen cahiller
Sevmeyi de bilmediler aslında
Belki de bu yüzden
Tatlı yanları severken
Küfreden tuzlu yanları
Lezzetsiz kaldı...
Ne bir koltuğa iki karpuz sığdı
Ne bir imaja iki insan.

Ve çaresiz bekleyiş,
Mistik felsefeye asi direniş
’Olduğum gibi görünemem’
’Ya göründüğüm gibi olsam’
Ama,
’Ya görünmüyorsam’ !
Kafalar da deli sorular
Hiç bir zaman
Akılla cevaplanmadı.

Oysa fakir yüreklerin
Kurşun kalemleri vardı
Sevda zırhlı,
Kırmaya çalışsalar da
Kırılmazdı...
Yoksul kalemler
Utanmayı her zaman bildiler...

Ve çay her zaman demli güzeldi...