Affet
Dönüp arkama baktığımda anladım
Senin kal diyen çorak umutlarına Yağmur olamayacak kadar Kuru benim bulutlarım İsterdim ki bir gece, Üstüne adını kazıdığım Sıvası dökülmüş duvara Yaslanırken yalnızlığım, Gözyaşlarım seni yazsın kaldırımlara Olmadı, akıtamadım Ama bil ki Seni okudu cehaletim Sana koştu seni aşk diye bilen dilimin Titreyen nağmeleri Affet kuzum Her neyi verdinse aldım Ve her neyi aldınsa benden Sende kalsın Çünkü ben Sevmeye yakışmayacak kadar Yalnızım... |
Yüreğe işlenmiş duygular asla yok olmaz
Ömür boyu orda yaşar orda kalır
Kutluyorum değerli kaleminizi