Ver/Yansın
Akciğerlerimin arasında
Yıkık bir kent Dumanlar yükseliyor Tütünümün burnu her kızardığında Birlikte tükeniyoruz Seni nerelerde aradım bir bilsen Elmacık kemiklerimin altında Gülümsemem gibi kayboldun sen Yokluğuna saat çizdim Saat 25’i geçti Seni nerelerde bulamadım bir bilsen Şehri silkeledim Galata köprüsünden Denizi kaldırdım bir balıkçı oltasıyla Yoksun, gözlerim alabolara Seni nerelerde düşledim bir bilsen Yürüdüm yalınayak hayallerle Mendil satan çocuktan umut satın aldım Sirkeci garına gelenleri selamladım Sen hala yoksun Seni nerelerde diledim bir bilsen Bulutlara çaput bağladım Papazın şarabına hasret bandım Allahı 99 adıyla andım Sen kabul olmayacak duaydın İnandım, seni bulamayacağım Dudağının izi kalan dudağımı Elinin sıcağı kalan elimle kapattım Haykırdım! İçimde veryansın Şimdi senin olmadığın bu şehri Ateşe ver yansın! |