BANA ŞU TENİNİN KOKUSU YETER
ayrılıklar icmalidir ömrümüz
belki de tek yüreğe sığdırılamayan fiske zaman geçer aman biter bir duruşun kalır bende birde o cana can katan gülüşün gerisi formalite herkes güzeldir sustuğu kadar sen güzel, bakışın güzel birde şu yüreğime akışın güzel ne kaldı geriye yaşananlardan yerinde duramayan bulut insanın kanını emen sülük birde şu zamansız öten düdük tuz biter, güz biter bana şu teninin kokusu yeter oysa kaç kumru havalanmıştı içimden konarak müjganlarına gözlerinin şimdi açmış ağzını leblerinden su içiyor anılar öpüyorum yanaklarından aykırı anlamlar arayıp durma yaralıyım zaten bir de sen vurma tut satır aralarımdan |